Therapeutisch Elastische Kousen bij Dependecy oedeem
Tot mijn 35e jaar leid ik een actief leven. Ik ben banketbakker en daarnaast is mijn hobby motorsport, wegrace wel te verstaan. Ik zit in een damesteam en we hebben regelmatig wedstrijden of trainingen. Dit doe ik al een flink aantal jaartjes met veel plezier. Natuurlijke denk en spreek je weleens over vallen maar je hoopt dat dit jou niet gebeurt en in de meeste gevallen sta je daarna weer op.
Tot ik in mei 2018 onderuit ga op het circuit van Zandvoort en in de bandenstapel terecht kom.
In het ziekenhuis wordt een dwarslaesie geconstateerd en ben ik tot aan mijn borst verlamd.
Tijdens de periode in het revalidatiecentrum begin ik steeds meer last te krijgen van dikke enkels en benen. Eigenlijk wel logisch want deze spieren worden niet meer gebruikt. Er werd al voorzichtig over steunkousen gesproken maar daar wilde ik eigenlijk nog niet aan dus stelde ik dit moment zo lang mogelijk uit. Maar ja, ze worden echt niet dunner als je doet alsof het er niet is.
Daarnaast heb ik ook nog een tante die in de steunkousen werkt en zij heeft me uitgelegd hoe het komt dat de enkels nu dik worden. Dit komt doordat de bloedsomloop bij mobiele mensen hulp krijgt van de spieren tijdens lopen en bewegen om de bloedcirculatie te ondersteunen. En nu die er niet meer is wordt het bloed moeilijker naar het hart afgevoerd.
Mijn tante heeft mijn benen opgemeten en heeft samen met mij hippe gevlekte kousen uitgezocht waar ik veel complimenten over heb ontvangen. Sindsdien word ik regelmatig voorzien van nieuwe kousen. Meestal heb ik kniekousen maar ik heb ook wel kousen tot de lies die er uit zien als mooie stevige panty’s voor onder bijvoorbeeld een jurk of rok.
Het aandoen van de kousen valt niet mee als je een dwarslaesie hebt. Je kunt niet even je voet of been optillen en de kous aantrekken. Maar wederom heeft mijn tante hierin geholpen. Ze kwam met een hele partij verschillende aantrekhulpmiddelen om met kousen aan- en uittrekken te oefenen. Ik heb het geluk dat mijn handen en armen het nog goed doen en daardoor lukte het mezelf al vrij snel om ze zelf aan te trekken. Dit doe ik nu met behulp van de magnide. Dat is een glijzak met magneetjes die je dan zo boven uit de kousen kan trekken. Dit gaat nu zo snel dat dit voor mij nu net zo snel gaat als het aantrekken van een paar sokken. Wel gebruik ik hierbij de (werk)handschoenen om meer grip te hebben en de kousen niet zomaar kapot te trekken.
Het positieve aan dit hele traject is dat ik voor wat betreft de dwarslaesie mezelf nu goed kan redden. Zelfredzaamheid vind ik erg belangrijk. Ik ben nog jong en wil het liefst zelf mijn dingen doen zoals mij het beste past. Zo ook het geval met steunkousen aan- en uittrekken. Mocht dit in de toekomst toch anders worden dan bekijk ik welke mogelijkheden er op dat moment zijn. Dit alles met dank aan mijn tante J.
E.H.